Misschien Herken Je Het Wel. Je Voelt Je Leeg, Verdrietig, Boos, Zoekende Hoe Je Om Moet Gaan Met Je Miskraam. Je Zou Graag Met Iemand Willen Praten Die Hetzelfde Heeft Meegemaakt En Die Je Kan Helpen Met Het Verwerken Van Het Verlies Van Je Kindje.

Toen ik in 2020 mijn eerste miskraam had, viel het me op dat veel vrouwen om mij heen hetzelfde ooit hebben ervaren maar hier nooit over gesproken hebben. Ze wisten niet hoe ze ermee om moesten gaan, of bij wie ze terecht konden, mede omdat er een taboe op dit onderwerpt heerst. Ik hoorde verhalen van vrouwen die zich schuldig voelden, die boos waren op hun lichaam en enorm onzeker werden voor of in een nieuwe zwangerschap. Ik zag om me heen dat vrouwen krampachtig bleven vasthouden aan die kinderwens en gelijk door wilden gaan voor een volgend kindje. En het viel me op dat veel vrouwen hierdoor uit balans raakten, veel onzekerheid voelden bij een eventuele volgende zwangerschap en door deze gespannen houding vaak een geboorte hadden met complicaties.

In 2020 heb ik zelf meegemaakt hoe het is om een kindje te verliezen. Ons eerst kindje overleed rond 8 weken en we kwamen er pas achter tijdens de eerste termijn echo want het vruchtje had nog niet losgelaten. Wat een mooi moment had moeten zijn, waarin we het met iedereen wilden delen, bleek een moment te zijn van verdriet en rouw maar het gaf ook heel veel licht en liefde! Want ondanks de pijn en het verdriet, kozen ik en mijn man ervoor om het met iedereen te delen en dat gaf licht! Op fysiek niveau lukte het mijn lichaam om na 2 maanden het vruchtje los te laten met behulp van 2 medicatie kuren van het ziekenhuis. Dit was een emotionele en mentale rollercoaster. Dat maakte dat ik tijdens dit proces heel goed voor mezelf wilde zorgen, juist op emotioneel niveau omdat er zoveel gebeurd. In deze periode heb ik veel aan yin yoga en (vipassana) meditatie gedaan. Ook ben ik een tijd bij een Sjamaan geweest waar ik o.a. een baarmoeder ritueel heb gedaan.

In september 2020 werd ik onverwacht weer opnieuw zwanger en weer verloor ik het vruchtje. Deze keer na 6 weken. Om me heen werd de een na de andere vrouw in mijn dichtstbijzijnde kringen zwanger maar doordat ik hierover kon praten en mezelf bleef oefenen op emotioneel niveau, lukte het me om niet verbitterd of jaloers te raken. Ik haalde mijn propedeuse in Toegepaste Psychologie, ging een mindfulness opleiding doen en een meditatie cursus en specialiseerde me om ‘TE ZIJN’ met de fysieke, mentale en emotionele lagen in me.

Door mijn ervaring met dit verlies en de manier waarop ik ermee ben omgegaan, maakte ik een transformatie proces door waarin ik meer liefde voor mezelf en het leven ervaarde. Ik leerde mezelf beter kennen en wist mijn eigen plek weer in te nemen. Ook bleef ik me verder ontwikkelen in het Sjamanisme en in December 2020 werd ik voor de derde keer zwanger. Het vruchtje bleef zitten en ik mocht in 2021 zonder complicaties het cadeau van een dochter ontvangen.

Met mijn kennis en ervaring, begeleid ik nu vrouwen in het omgaan met het verlies van een kindje. Niet met de intentie om zo snel mogelijk weer opnieuw zwanger te raken maar met de intentie om ruimte te maken door eerst weer jezelf te mogen voelen op fysiek, mentaal, emotioneel en als dat bij je past ook op spiritueel niveau.

Ik kijk ernaar uit om jou te mogen ontmoeten, een stukje met je mee te wandelen in jouw proces zodat er heling en transformatie mag plaatsvinden.